Operatorzy powinni przekazać Prezesowi URE dokumenty na specjalnie przygotowanym dla nich wzorze Planu wprowadzania ograniczeń w poborze gazu ziemnego.
Po co przedsiębiorcy przygotowują plany wprowadzania ograniczeń?
Przygotowywanie planów jest corocznym, rutynowym działaniem. Dostosowanie się odbiorców ujętych w planach ograniczeń do ustalonych dla nich godzinowych i dobowych wielkości poboru gazu ziemnego ma na celu ograniczenie poboru gazu do ilości zapewniającej:
- bezpieczeństwo gazowe państwa,
- dostawy gazu do odbiorców chronionych.
Ograniczenia wprowadzane są w sposób, który zapewnia bezpieczne funkcjonowanie systemu gazowego, a także gwarantuje bezpieczeństwo osób oraz pozawala uniknąć ryzyka uszkodzenia lub zniszczenia obiektów technologicznych przez umożliwienie odbiorcom dostosowania działania ich instalacji gazowych do zmniejszonego poboru gazu ziemnego.
Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego ds. gospodarki surowcami energetycznymi może w drodze rozporządzenia wprowadzić ograniczenia, na czas oznaczony, na terytorium Polski lub jej części. Przy podejmowaniu decyzji pod uwagę będzie brane znaczenie odbiorców dla gospodarki i funkcjonowania państwa, w szczególności zadania wykonywane przez tych odbiorców oraz okres, na jaki będą wprowadzane te ograniczenia.
Wprowadzenie ograniczeń w poborze gazu ziemnego przez Radę Ministrów[1] może mieć miejsce jedynie w sytuacjach szczególnych, tj. w przypadku ogłoszenia stanu nadzwyczajnego[2] oraz gdy inne działania mające przywrócenie stanu bezpieczeństwa gazowego państwa okazałyby się niewystarczające.
Zgodnie z ustawą o zapasach, stan nadzwyczajny ogłasza minister właściwy do spraw gospodarki surowcami energetycznymi w drodze rozporządzenia, po otrzymaniu informacji od operatora systemu gazowego lub operatora systemu połączonego gazowego o wystąpieniu co najmniej jednej z poniższych sytuacji:
- zagrożenia bezpieczeństwa gazowego państwa,
- zakłóceń w dostarczaniu gazu ziemnego do systemu gazowego,
- gwałtownego, nieprzewidzianego uszkodzenia lub zniszczenia urządzeń, instalacji lub sieci, powodującego przerwę w ich używaniu lub utratę ich właściwości zagrażającą bezpieczeństwu funkcjonowania systemu gazowego,
- nieprzewidzianego wzrostu zużycia gazu ziemnego,
biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia nieprzerwanych dostaw gazu ziemnego do odbiorców.
Ograniczenia ujęte w planach określa się w stopniach zasilania od 1 do 12 dla odbiorców i punktów wyjścia z systemu gazowego, w których pobierają gaz ziemny.
Operator systemu przesyłowego gazowego oraz operatorzy systemów dystrybucyjnych gazowych, w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji Prezesa URE o zatwierdzeniu planu ograniczeń, przekazują swoim odbiorcom informacje o maksymalnych godzinowych i dobowych ilościach poboru gazu ziemnego w poszczególnych stopniach zasilania. Wielkości te stają się integralną częścią umów sprzedaży, umów o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji gazu ziemnego oraz umów kompleksowych. Ograniczeniami w poborze gazu ziemnego nie są natomiast w ogóle objęci odbiorcy chronieni[3], jak m.in. gospodarstwa domowe. Pozostali odbiorcy chronieni podlegają natomiast ograniczeniom w poborze gazu ziemnego wyłącznie w przypadku wprowadzenia 12 stopnia zasilania, tj. ostatniego z możliwych, którego ryzyko wprowadzenia jest najmniejsze.
[1] Zgodnie z art. 56 ust. 1 Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1281).
[2] O którym mowa w art. 49a ust. 2 ww. ustawy.
[3] O których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, 3-7 i 10-12 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 17 lutego 2021 r. w sprawie sposobu i trybu wprowadzania ograniczeń w poborze gazu ziemnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 549).
Źródło: Urząd Regulacji Energetyki
