Polski Komitet Energii Elektrycznej (PKEE) z zadowoleniem przyjmuje Pakiet Omnibus Komisji Europejskiej jako krok we właściwym kierunku. Całkowicie popieramy rewolucję upraszczania i wyczekujemy szczegółowych propozycji, które pozwolą odkryć nowe możliwości, innowacje i wzrost sektora energetycznego oraz całej gospodarki. Obciążenia administracyjne, regulacyjne i sprawozdawcze, z którymi zmagają się firmy w Unii Europejskiej są dodatkowymi przeszkodami na drodze do gospodarki zeroemisyjnej.
W naszej ocenie jednym z czynników, który przyczyni się do redukcji cen energii i zapewni bezpieczeństwo energetyczne są stabilne warunki dla rozwoju i dekarbonizacji, w tym usunięcie barier legislacyjnych i administracyjnych. Firmy muszą zmagać się z nieustannymi zmianami w zakresie prawa UE, co skutkuje pokrywaniem się przepisów oraz brakiem ich spójności. Wzywamy do stworzenia środowiska stabilniejszego i spójniejszego na gruncie regulacyjnym.
Ustanowienie wymogów dotyczących sprawozdawczości z pewnością przełoży się na korzyści firm związane ze zrównoważonymi ramami finansowymi. Jednak korzyści wynikające z publikowania przez firmy informacji zgodnie z Europejskimi Standardami Sprawozdawczości w zakresie Zrównoważonego Rozwoju (ESRS) nie powinny być przyćmione obciążeniami administracyjnymi i kosztami dla przemysłu oraz konsumentów. Zrównoważone ramy finansowe, zamiast blokować, powinny wspierać inwestycje w zieloną transformację przy wsparciu instytucji finansowych.
Kluczowy jest niedyskryminacyjny dostęp do finansowania inwestycji. Jest to szczególnie ważne dla spółek energetycznych ze znacznym udziałem aktywów wysokoemisyjnych i inwestycji wymagających wsparcia. Na obecnym etapie spółki te mają trudności z pozyskaniem funduszy na projekty związane z dekarbonizacją. Taki stan rzeczy powoduje, że spółki te są narażone na kontakt z wierzycielami spoza UE, takimi jak chińskie instytucje finansowe.
Ponadto opowiadamy się za zniesieniem obowiązku sprawozdawczości KPI OPEX na mocy rozporządzenia w sprawie taksonomii, które ma ograniczone znaczenie dla inwestorów i jest wysoce uciążliwe do określenia dla firm, ponieważ jego definicja jest nieprecyzyjna. Sugerujemy również usunięcie ZAŁĄCZNIKA XII z rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2022/1214, ponieważ standardowe szablony ujawniania informacji są przedstawione w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2023/2486.
Odniesienie do rozporządzenia w sprawie ujawniania informacji o zrównoważonym finansowaniu (SFDR) w zakresie zasady nieczynienia poważnej szkody (DNSH) w minimalnych gwarancjach taksonomii powinno zostać zastąpione wyraźnym odniesieniem do obowiązkowych wskaźników głównych niekorzystnych skutków (ang. Principle Adverse Impact – PAI). Należy również sprecyzować, że trzeba brać pod uwagę tylko wskaźniki PAI związane ze społeczeństwem i zarządzaniem (zamiast wskaźników PAI związanych ze środowiskiem lub klimatem, ponieważ te kwestie zostały objęte technicznymi kryteriami kwalifikacji taksonomii). Zmieniony przepis powinien stanowić, że firmy mają ustanowione polityki i cele, które odnoszą się do wskaźników PAI.
Należy zwiększyć przejrzystość w zakresie funkcjonowania i pracy Platformy Zrównoważonego Finansowania. Należy również zwiększyć możliwości w zakresie angażowania interesariuszy w pracę Platformy. Biorąc pod uwagę specyfikę i wyzwania sektora energetycznego, szczególnie ważne jest uwzględnienie w pracy Platformy przedstawicieli przemysłu energetycznego zaangażowanych w proces transformacji energetycznej.
W odniesieniu do dyrektywy w sprawie sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw (CSRD), proponujemy wyjaśnienie stanowiące, że spółki zależne, które odgrywają rolę uzupełniającą dla głównej działalności grupy, nie powinny być brane pod uwagę przy dostarczaniu informacji w ramach indywidualnych wymogów dotyczących ujawniania informacji. Ponadto konieczne jest zapewnienie większej spójności w zakresie podejścia do sprawozdawczości dotyczącej polityk wewnętrznych i ich zakresu. Należy rozważyć ponowne sformułowanie wymogów dotyczących ujawniania informacji tak, aby każda firma interpretowała je w podobny sposób, a tym samym podobnie podchodziła do tej kwestii. Ostateczne wnioski dotyczące usprawnienia procesu sprawozdawczości powinny zostać wyciągnięte zaraz po zakończeniu okresu sprawozdawczości za 2024 r., ponieważ firmy będą miały większe doświadczenie w tym zakresie. Wnioski te powinny zostać uwzględnione w ramach Pakietu Omnibus.
Proces podwójnej istotności przewidziany w CSRD powinien być ograniczony dla całej wartości identyfikacji szans, ryzyk i wpływu organizacyjnego ESG. Naszym zdaniem wdrożenie procesu podwójnej istotności jest zbyt skomplikowane i długotrwałe. Rezultat tego procesu może być niewspółmierny do poniesionych kosztów. W związku z tym należy wybrać obowiązkowe wskaźniki dla każdego sektora, a dodatkowe ESRS powinny być dobrowolne, wedle uznania danej firmy.
Ponadto schemat procesu podwójnej istotności przedstawiony w ESRS jest niejasny. Sugeruje się wprowadzenie szczegółowych opisów kroków, które należy podjąć podczas oceny podwójnej istotności. Wskazanie szczegółowej, ustandaryzowanej metodologii analizy podwójnej istotności we wszystkich podmiotach sprawozdawczych pomoże uniknąć rozbieżności w podejściu stosowanym przez podmioty, umożliwiając tym samym porównanie wyników uzyskanych przez podmioty sprawozdawcze.
Sugerujemy rozważenie szerszych możliwości zwolnienia niż obecnie dostępne dla wybranych informacji ujawnianych za określony okres (rok lub trzy lata). Zastosowanie zwolnień pozwoli na zebranie wiarygodnych danych i odpowiednie przygotowanie się do procesu sprawozdawczości. Co więcej, rozszerzenie zastosowania ograniczonej pewności (ang. Limited Assurance) pozwoli na identyfikację luk i wprowadzenie odpowiednich procesów przy jednoczesnym podnoszeniu świadomości wśród podmiotów raportujących.
Standardy sektorowe mogą być wykorzystywane do wskazania obowiązkowego zakresu sprawozdawczości, podczas gdy inne informacje powinny być traktowane jako dobrowolne. W przeciwnym razie zakres informacji ujawnianych w ramach tego samego sektora będzie różny ze względu na różniące się podejście do oceny podwójnej istotności. Taka sytuacja spowoduje, że osiągnięcie głównego celu, jakim jest porównanie danych oraz informacji w obszarze danego sektora, będzie utrudnione, a w niektórych przypadkach niemożliwe. Jeśli jednak zrezygnowanie ze standardów specyficznych dla podmiotu będzie niemożliwe, wprowadzenie standardów sektorowych nie znajduje uzasadnienia. W takim przypadku ocena podwójnej istotności nadal będzie miała zastosowanie, identyfikując istotne oraz nieistotne informacje wymagające ujawnienia. W takim przypadku standardy sektorowe nie znajdują uzasadnienia.
Jednocześnie uważamy, iż wdrożenie Dyrektywy w sprawie należytej staranności przedsiębiorstw w zakresie zrównoważonego rozwoju (CSDD) powinno zostać oddalone przynajmniej o 3 lata. Obecnie wszystkie wysiłki firm koncentrują się na wypełnianiu obowiązków sprawozdawczych zgodnie z ESRS. Dopiero po zakończeniu tego procesu firmy będą mogły skupić się na przygotowaniach do wdrożenia należytej staranności. Biorąc pod uwagę, że w przypadku dużych organizacji (zatrudniających ponad 5000 pracowników) dyrektywa CSDD zacznie obowiązywać od lipca 2027 r., może być za mało czasu na przygotowanie się do wdrożenia należytej staranności.
W przypadku utrzymania terminu wdrożenia CSDD proponujemy, aby Komisja Europejska wydała akty delegowane i wytyczne znacznie wcześniej niż w 2027 r. W ten sposób firmy będą miały wystarczająco dużo czasu na dostosowanie się do nowych wytycznych.
UE powinna bez zbędnej zwłoki w pełni wdrożyć zapowiedzianą redukcję obowiązków sprawozdawczych o co najmniej 25%, jednocześnie powstrzymując się w przyszłości od nakładania na przedsiębiorstwa jakichkolwiek nowych uciążliwych obowiązków lub ograniczeń. Obciążenia administracyjne są powszechnym problemem dla przedsiębiorstw w UE, niezależnie od ich wielkości. W związku z tym uproszczenia powinny mieć zastosowanie do wszystkich firm, nie tylko do małych i średnich przedsiębiorstw. Wszystkie firmy, również te duże, powinny skorzystać na przedstawionych uproszczeniach. Mamy nadzieję, że wprowadzenie Pakietu Omnibus będzie skutkować uproszczeniem, zmniejszeniem obciążeń sprawozdawczych i ograniczeniem biurokracji.
Źródło: Polski Komitet Energii Elektrycznej
