W związku z licznymi pytaniami dotyczącymi wydawania uprawnień do emisji na 2023 r. wyjaśniamy, że zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1842 z dnia 31 października 2019 r. ustanawiającym zasady stosowania dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do dalszych ustaleń dotyczących dostosowań przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji ze względu na zmiany w poziomie działalności (Dz. Urz. UE L 282 z 4.11.2019, str. 20) artykułem 3 ust. 3 akapit trzeci – „Właściwy organ może zawiesić wydawanie bezpłatnych uprawnień do emisji dla instalacji, dopóki właściwy organ nie stwierdzi, że nie ma wymogu dostosowania przydziału dla tej instalacji albo Komisja przyjmie decyzję zgodnie z art. 23 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/331 dotyczącą dostosowań przydziału dla tej instalacji.”
W przepisach krajowych w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2021 poz. 1092 ze zm.) w art. 17 ust. 4 wprowadzony został dodatkowy warunek dotyczący wydawania uprawnień do emisji dla instalacji. Ogólnie uprawnienia są wydawane do dnia 28 lutego każdego roku, jednakże w przypadku instalacji wydawanie uprawnień do emisji następuje po złożeniu raportu dotyczącego poziomu działalności, (zgodnie z art. 64 ust.1 i 2a) i opublikowaniu informacji (o której jest mowa w art. 64b ust. 8) w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego Ministra Klimatu i Środowiska. Zgodnie z Rozporządzeniem Komisji 2019/1842 raporty dotyczące poziomu działalności przedkładane są do dnia 31 marca każdego roku, stąd też pierwsze wydania uprawnień do emisji mogą nastąpić dopiero po tym terminie. Natomiast w przypadku operatorów statków powietrznych, którzy nie mają takich obowiązków, wydanie następuje według ogólnej reguły.
Źródło: KOBIZE
