Ustawa o zamrożeniu cen energii zawiera błędy, które spowodują negatywne skutki dla rozwoju odnawialnych źródeł energii. Regulacja włącza w reżim cenowy długoterminowe kontrakty cPPA co eliminuje ich główną korzyść i nie uwzględnia skoku technologicznego ostatniej dekady. Zmiany nie zostały skonsultowane z branżą – co budzi niepokój i wprowadza zagrożenie dla sektora OZE.
Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej z niepokojem obserwuje sytuację na rynku energii elektrycznej, gdzie ekstremalnie wysokie ceny stanowią̨ istotne zagrożenie dla dalszego rozwoju polskiej gospodarki. PSEW ze zrozumieniem przyjął inicjatywę̨ legislacyjną Rządu mającą na celu ograniczenie cen energii elektrycznej dla odbiorców końcowych, w tym przemysłu. Cała branża jest jednak mocno zaniepokojona faktem, że projekt ten nie podlegał konsultacjom publicznym, co uniemożliwiło wielu branżowym organizacjom przedstawienia swoich uwag i rekomendacji. Przez to przyjęta ustawa nie uwzględnia wszystkich okoliczności, które projektodawca powinien wziąć pod uwagę, co może poważnie zaszkodzić rozwojowi OZE w Polsce.
W kontekście uchwalonych zmian regulacyjnych kluczowe jest, aby przyjęte rozwiązania o charakterze nadzwyczajnym, ingerujące mocno w rynek energii elektrycznej, utrzymały charakter czasowy, tj. aby ich stosowanie nie wykraczało ponad zdefiniowany w projekcie termin 30 czerwca 2023 r. oraz było zgodne z prawem unijnym (Rozporządzeniem Rady (UE) 2022/1854 z dnia 6 października 2022 r. w sprawie interwencji w sytuacji nadzwyczajnej w celu rozwiązania problemu wysokich cen energii).
Przyjęta ustawa powinna chronić rozwój umów cPPA (Corporate Power Purchase Agreement), a nie wprowadzać rozwiązania, które będą eliminować kontrakty długoterminowe. Umowy cPPA z uwagi na swój charakter działają na ograniczenie cen energii w horyzoncie długoterminowym, a nie tak jak ustawa do dnia 30 czerwca 2023 r. Obecne rozwiązanie negatywnie wpłynie na rynek umów cPPA, ponieważ wytwórcy mając na uwadze ryzyko, stracą zainteresowanie zawieraniem tego typu kontraktów, co oznacza, że odbiorcy przemysłowi nie będą mieli możliwości zabezpieczyć cenę energii w długim terminie.
Należałoby zmienić także podejście ustalania odpisu na Fundusz z granulacji dobowej na rzecz ustalenia miesięcznego cyklu wyliczenia odpisu – obecne podejście może powodować straty po stronie przedsiębiorstw energetycznych. Ustawa przyjęta w obecnej formie nie uwzględnia zmian technologicznych jakie zaszły na przestrzeni ostatnich 10 lat, a mających wpływ na koszt wytwarzania energii w źródłach wiatrowych. Sugerowanym przez PSEW rozwiązaniem jest ograniczenie podejścia typu one fit all przy kształtowaniu limitu cenowego dla poszczególnych technologii – projekty realizowane 8-10 lat temu mają wyższe koszty niż te realizowane w latach 2020-2021.
Brak możliwości przedstawienia uwag i rekomendacji ze strony branży i kluczowych interesariuszy sprawiło, że przyjęta ustawa w obliczu potrzeby pilnych zmian zawiera znaczące błędy i nie uwzględnia kilku ważnych elementów, które mogą sprawić, że zakładane rezultaty nie zostaną̨ osiągnięte lub koszt ich osiągniecia będzie niewspółmiernie wysoki.
PEŁNA TREŚĆ STANOWISKA PSEW
Źródło: Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej
