Po raz pierwszy od 2019 r. rachunki za gaz nieznacznie wzrosną: wcześniej regulator zatwierdzał trzy kolejne obniżki cen gazu dla odbiorców w gospodarstwach domowych będących klientami PGNiG OD: od stycznia 2020 r. o 2,9%, od lipca 2020 r. o 10,6% a od stycznia 2021 r. – o kolejne 4,5%.
15 kwietnia 2021 r. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki – na wniosek PGNiG Obrót Detaliczny (PGNiG OD) – zatwierdził zmianę taryfy tej spółki dotyczącej obrotu gazem ziemnym. Zmiana dotyczy stawek dla gospodarstw domowych – jedynej grupy odbiorców, dla której taryfy za paliwo gazowe zatwierdza regulator.
Powodem złożenia przez PGNiG OD do regulatora wniosku o zmianę taryfy był utrzymujący się od początku roku wzrost cen gazu na Towarowej Giełdzie Energii, która stanowi główne źródło pozyskania paliwa gazowego przez tę spółkę.
Wzrost cen gazu w zmienionej taryfie wynosi 5,6%. Na niezmienionym poziomie pozostają natomiast stawki opłat abonamentowych. Oznacza to, że odbiorcy gazu wysokometanowego (typ E) i zaazotowanego (Lw i Ls)[1] od PGNiG OD zapłacą w części rachunku płaconego tej firmie (obrót) średnio o 5,1% więcej.
Rachunek płacony przez odbiorcę gazu składa się z części płaconej sprzedawcy za towar, jakim jest gaz (obrót) oraz dystrybutorowi za usługę jego dostarczenia. Największa część odbiorców gazu ziemnego obsługiwana jest przez największego w skali kraju operatora świadczącego usługi polegające na dystrybucji paliw gazowych: Polską Spółkę Gazownictwa (PSG)[2]. Zatem do kalkulacji całkowitych skutków zmiany rachunku odbiorcy za gaz konieczne jest uwzględnienie taryf obydwu tych spółek. Dlatego też, na skutek aktualnej zmiany w taryfie PGNiG OD i przy zachowaniu niezmienionych od lutego 2021 r. stawek dystrybucyjnych PSG, wzrost kompleksowych płatności (tj. łączny rachunek za gaz oraz jego dostawę) dla odbiorców będzie niższy niż wzrost cen samego gazu.
Nominalnie oznacza to, że odbiorcy zużywający najmniejsze ilości gazu, korzystający z gazu głównie do przygotowywania posiłków (tzw. „kuchenkowicze”, grupa taryfowa W-1.1.), statystycznie zapłacą średnio o ok. 46 groszy więcej miesięcznie (wzrost o 2,3%). Dla odbiorców z grupy W-2.1, którzy używają gazu również do podgrzewania wody, płatność wrośnie o 3,3% i wyniesie 2,88 zł/m-c. Odpowiednio więcej zapłacą klienci, którzy zużywają stosunkowo duże ilości gazu, tj. np. do ogrzania domów. Tacy odbiorcy (grupa taryfowa W-3.6) zapłacą o 8,8 zł więcej miesięcznie (wzrost płatności o 3,5%).
Tab. Zmiany średnich poziomów łącznych płatności w grupach, do których kwalifikowani są odbiorcy w gospodarstwach domowych, korzystający z gazu ziemnego wysokometanowego.
Zmiana taryfy PGNiG OD może zostać wprowadzona przez spółkę najwcześniej 14 dni od publikacji przez Prezesa URE. Zmiana taryfy została opublikowana w Biuletynie Branżowym URE – Paliwa gazowe.
URE przypomina:
Regulowana taryfa na sprzedaż paliw gazowych to cena maksymalna. Sprzedawcy często oferują gaz odbiorcom końcowym po cenach poniżej taryfy, zależnie od m. in. bieżących cen gazu. Nowelizacja ustawy – Prawo energetyczne z listopada 2016 r. wprowadziła ustawowe uwolnienie cen gazu:
- od 1 stycznia 2017 r. – zwolniony z taryfowania został rynek hurtowy, a rynek detaliczny w zakresie LNG i CNG, punktu wirtualnego oraz sprzedaży w trybie przetargów;
- od 1 października 2017 r. – rynek detaliczny z wyjątkiem gospodarstw domowych;
- od 1 stycznia 2024 r. – zwolnione z procesu taryfikacji przez Prezesem URE będą ceny dla gospodarstw domowych.
Uwolnienie cen dotyczy zarówno gazu wysokometanowego, jak i zaazotowanego.
[1]95% odbiorców PGNiG OD używa gazu wysokometanowego E. Pozostałe 5% odbiorców korzysta z gazów zaazotowanych Lw i Ls.
[2] PSG jest spółką w pełni zależną od PGNiG i zarazem największym krajowym dystrybutorem gazu – obsługuje blisko 7 mln odbiorców w całym kraju.
Źródło: Urząd Regulacji Energetyki
